InterPlanetary File System (IPFS) yada Türkçe ismi ile “gezegenler arası dosya sistemi”, eşler arası bir dosya sistemi oluşturan açık kaynaklı bir projedir. IPFS projesi, interneti kullanma şeklimizi potansiyel olarak değiştirebilecek iddialı bir projedir. IPFS projesinin nihai amacı aynı dosya sistemine sahip olan tüm cihazların birbirlerine bağlanmasını sağlamaktır. IPFS, internet olarak kullandığımız sisteme oldukça benzemekle birlikte tam olarak aynı şekilde çalışmaz. IPFS’in nasıl çalıştığını anlamak için HTTP internet prokolü hakkında bilgi sahibi olmak önemlidir.
Mevcut World Wide Web, HTTP ve HTTPS protokollerine dayanmaktadır. Bunlar dünya çapında veri iletişimini ve erişilebilirliği sağlayan uygulama protokolleridir.
HTTP, kullanıcıları konumlarına göre sunuculara bağlayan bir erişim istek-yanıt protokolü olarak çalışır. Örneğin, Ali bir web sitesine girerse otomatik olarak, web tarayıcısı içeriği barındırma sunucusuna erişim istemiş olacaktır. Eğer bir bağlantı problemi yaşanmaz ise, AWS sunucusu web sayfalarını Ali’ye gönderecek ve bu sayede erişim gerçekleşecektir. Ancak içerik, merkezi bir sunucu tarafından korunduğu için kalıcı değildir. Ve AWS çok sayıda web sitesini barındırdığından sunucular herhangi bir nedenle çökerse, internetin büyük bir kısmı bununla birlikte ortadan kalkabilir.
Buna karşılık IPFS, her tür dijital verinin depolanabileceği ve paylaşılabileceği kalıcı ve dağıtılmış bir web oluşturulmasına izin verir. HTTP iletişimi, içeriği sağlamak için belirli bir konumdaki sunucuya dayanırken, IPFS iletişimi içeriğin kendisine odaklanır.
IPFS sisteminde Ali, internetteki gibi içeriği doğrudan AWS sunucusuna sormaz. Bunun yerine, dağıtılmış ağa "bu içeriği bana kim sağlayabilir?" diye sorar ve en yakında bulunan kullanıcılar bu içeriği Ali’ye ulaştırır.
IPFS, HTTP ile karşılaştırıldığında sansür direnci, veri bütünlüğü, daha düşük işletim maliyetleri, daha iyi performans ve güvenlik gibi birçok avantaj sunabilir.
Sınırlamalardan bazıları, ağa katılmaya yönelik düşük teşviklerle ilgilidir ve bu da küçük bir akran popülasyonuna yol açar. Sınırlı kullanım, dosyaların kalıcı olarak kullanılabilir olmasını zorlaştırır. Belirli veriler yalnızca birkaç node tarafından barındırılıyorsa ve tümü aynı anda çevrimdışı olursa erişilemez hale gelecektir.